(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Iemand moet de eerste zijn en waarom dan niet de chief van The Stoned Society om terug te blikken op het  cannabisjaar 2016? Juist, Mauro vraagt en draait, dus hier komt een vogelvlucht verslag van wat in eerste instantie niet meer of minder dan een rampjaar dreigde te worden…

Rampjaar 2016

Even rekenen leverde op dat dit waarschijnlijk mijn laatste column van het jaar is, al dan niet voorlaatste. Een goed moment om terug te blikken. Immers, ik begon het jaar met een vooruitblik.

De CBD maar ook THC houdende olie was niet genoeg om mijn tante te redden helaas. Twee weken na haar bereikte ons het nieuws van Joep Oomen’s overlijden. Het had alles weg van een rampjaar te worden. Ook de UNGASS was niet de doorbraak waar drugs-activisten op hoopte, zoals Joep al had voorspeld.
Johan van Laarhoven zit nog steeds vast. Bernie Sanders werd geen president van de Verenigde Staten. Evenals die heks van een Clinton. Ik ben in ieder geval benieuwd naar Trump.

Van Spannabis naar Cannabis Bevrijdingsdag

De veel te vroege dood van Joep Oomen was 1 van de zwart dagen in cannabisjaar 2016…

Gelukkig was daar dan wel de doorbraak in Californië dat voor legalisering van recreationele wiet koos in een referendum, evenals Nevada, Massachusetts. Maar ook medicinaal, zoals in Florida.

Wel werd er flink wat gerookt, gedabt en daarvoor gereisd.
Spannabis, evenals side-event Dab-a-Doo, waren weer twee ervaringen die ik graag ook in 2017 weer aan wil gaan doen. Naast Spannabis, ben ik ook voor de eerste keer naar Cannafest geweest in Praag. Want ja, daar blowen ze ook. En veel.

Festivallen till you drop…

Cannabis Bevrijdingsdag was dit jaar groter dan ooit. En leuker, als ik de reacties van de bezoekers mag geloven. Ieder jaar wordt het moeilijker om onszelf te overtreffen, maar ook volgend jaar gaan we het weer proberen. De eerste vergaderingen liggen inmiddels alweer achter ons.

Na Cannabis Bevrijdingsdag kwam, voor mij althans, een enerverend festivalseizoen. Na een spoedbezoekje aan Berlijn, werd er in chronologische volgorde Beyond, Landjuweel, Reggae Sundance, Psy Fi en last but not least Magneet Festival aan gedaan.

De tijd begint te dringen. Tijd voor een fatsoenlijk cannabis beleid!

Verder was er dit jaar het door de media flink uitgepakte nieuws dat er een kamermeerderheid is voor de regulering van de achterdeur. Daarin worden naast thuisteelt nog een boel andere dingen vergeten die ik samen heb gevat in mijn commentaar.
Een bewogen jaar, zo kun je wel stellen. Was het nou een goed jaar?

Gezwam

Gelukkig en natuurlijk gebeurden er ook mooie cannabisdingen in 2016… [beeld: doom.ko/Shutterstock]

Eigenlijk is dat moeilijk te stellen. Wat stelt een jaar überhaupt voor in een mensenleven? Laat staan in de geschiedenis van de aarde. In een non-dualistische wereld is er geen goed of fout. Het moet en zal naast elkaar bestaan. Wat in eerste instantie goed of slecht lijkt te zijn, kan op de lange termijn wel eens voor een tegenovergestelde reactie zorgen.
Maar dat kan je ook als gezwam beoordelen, alleen om een ontzettend kutjaar goed te praten.

Mooie dingen

Maar, we hebben vooral ook mooie dingen neergezet, ondanks alle verliezen en problemen. En dan doel ik op ons als cannabis cultuur in het geheel. Iedereen die daarin actief is probeert op zijn, haar of hun manier een bijdrage te leveren aan de conversatie voor de transitie naar een gedegen regelgeving.

Want het is makkelijk roepen vanaf de zijlijn. Het is daarnaast ook een schrikbarende constatering  dat mensen niet meer de straat op gaan om te demonstreren. Laat staan voor cannabis.

Tijd voor ander beleid

Gelukkig hebben wij een tussenoplossing. Laten we hopen (wij gaan er in ieder geval ons best voor doen) dat Cannabis Bevrijdingsdag 2017 weer groter word dan ooit. De tijd begint te dringen. Tijd voor een fatsoenlijk cannabis beleid!
[openingsbeeld: Nataliya Nazarova / Shutterstock.com]
(advertentie)