Topstories

(advertentie)

Terwijl de meeste buitenwiet hobbyisten hun voorraadpotten allang aan het leegsnoepen zijn, trekken Dr. Kush en Dr. Purple het buitenwietseizoen gewoon nog een paar weken door. Toch wordt ook Tuinesië langzamerhand steeds minder groen, mede dankzij de oogst van een heerlijke paarse Super Sour OG.

Eind oktober, wat een geweldig jaar is 2016 toch. De mooie dagen van september en oktober bleken precies de boost te zijn die de dames nodig hadden. Inmiddels is de mist en kou gearriveerd, zelfs bij ons in het zonnige zuiden. Met een brandende fakkel inmiddels aangestoken en MF DOOM’s gas drawls op de achtergrond, schetsen we jullie weer een beeld over hoe het nu zit met onze bonsai-boomgaard.

Nog lang niet uitgebloeid

Wij zijn dik tevreden over de opbrengst tot nog toe, we hebben allereerst de super sour gestript zoals jullie wellicht in het vorige verslag hebben gelezen. Daarvan brengen we vandaag het eerste rookverslag (iets verderop). Daarnaast hebben we besloten dat aan de hand van de trichomen (milky met een enkeling tegen de amberkleur aan) ook de Frysian Duck klaar was voor de knip. Hierdoor is er meer ruimte ontstaan voor de andere dames om zon te vangen waardoor ook de CHEESUS en Black Afghani Kush voor een groot deel amberkleurige trichomen lieten zien. Er staat nog genoeg materiaal aan de haag om een klein dorp te voorzien van een leuke avond, maar daarmee hebben we andere plannen. Er valt natuurlijk nog een bevruchting te plegen en wat extra rijpe buds zijn we ook altijd blij mee!

Voor het door ons gewenste effect was dit het juiste moment om te knippen. De buds zijn nog niet daar waar we ze uiteindelijk willen hebben, Koning Cure moet er eerst nog overheen. De grootste wake-up-call was, was de intense geur die ons tegemoet kwam toen we de tuin betraden. We roken de rijpheid en bij nadere inspectie was het dus tijd om de dames te ontdoen van hun takken.

Wekelijkse oogst-updates…

We zullen vanwege het uiteenlopende karakter van de verschillende soorten in de komende updates steeds een dame beschrijven, en zo het seizoen vakkundig afsluiten. Als bijlage voegen we bij deze verschillende dames de beschrijving van Leafly toe voor een compleet beeld. Zo zullen we van iedere plant de laatste fase en de droog & cure resultaten beschrijven. Iedere week tellen we de resultaten op om deze in het laatste verslag op te sommen. Ook kunnen we zo de ruimte nemen om over de door ons gekozen materialen een korte evaluatie te beschrijven. Zo kunnen we advies bieden of juist zaken afraden. Als afsluiting hebben we een wiet-diner gepland, waarbij de vruchten en boter rijkelijk zal vloeien. Een cannabis infused meal dus met de recepten en natuurlijk de dosis natuurlijke ingrediënten erbij vermeld. De boter wordt tevens gemaakt van de bladeren en takken van de geofferde dames om ook daadwerkelijk de hele plant te gebruiken. De wortelkluiten gaan op de composthoop en de stammen worden gedroogd als vervanger voor de bamboe die we dit jaar hebben gebruikt.

• 

  De hele Super Sour OG dame in al haar toppenpracht.

  Vandaag : Super Sour OG + De Kas

• Week 2 : Frysian duck + Potten, medium & voeding
• Week 3 : Black Afghani Kush + De rassen + ode aan de bonsai
• Week 4 : CHEESUS + Terugblik + Thanksgivings wietdiner

Super Sour OG

De immense trossen van de Super Sour OG zijn inmiddels in 13 dagen gedroogd. We kiezen voor deze langzame droogmethode omdat we goed letten op de luchtvochtigheid. De laatste paar dagen rekken we dan nog iets meer door de luchtverplaatsing steeds minimaler te maken. De dame mocht vervolgens de pot in om aldaar lekker verder te curen. We raden aan om de pot om de dag even goed te schudden en te openen. Wat frisse lucht in de pot en dan weer verder met de cure. Wij zetten de potten in het donker, zodat ze niet kunnen degraderen door licht.

We hadden ons oorspronkelijk voorgenomen om onze aandacht voornamelijk te richten op de indica dames, maar de Super Sour OG van coffeeshop Mississippi en Missouri in Maastricht bracht ons op een ander idee. De buds waren sativa achtig, maar de euphoria/diesel/bessen geur kwam binnen als een zware indica. De aparte smaak droeg bij aan het feit dat we deze dame dan ook zeker in de kas wilden hebben.

Rijp

De Super Sour OG vertoonde helaas ook als eerste tekenen van rot. Precies waar we ons op hadden voorbereid bij deze sativa variant. We hebben de rotte plekjes er uit geknipt en besloten dat we haar zoveel mogelijk tijd wilden gunnen. Zoals op de fotos te zien is, is ze dankzij het toppen een waar slagschip geworden. We hebben uiteindelijk de amberfase bereikt en haar geknipt toen ongeveer 30% van de trichomen amber werd. Deze dame doet ons aan de Euphoria denken.

De smaak

Wat bijzonder is is dat het diesel gedeelte van de smaak op de voorgrond treed. De nasmaak van de dame is meer richting het bessige, met de welbekende aardse tinten van Kush. Vooral dat laatste is voor ons vreemd aangezien de dame zo sativa lijkt als wat. Een geslaagde hybride, we wilden haar reveggen maar helaas is haar stam gescheurd. Vlak voordat ze werd omgehaald werden haar kronen donkerpaars waardoor de laag resin goed te zien is.

De opbrengst

Was ze maar wat beter bestand tegen ons nieuwe Hollandse klimaat. Want zo een paarse welriekende boom in de tuin dat wil toch iedereen! De dame scoort echter beter in een zuidelijk klimaat. 200 Gram buds op de gram na nauwkeurig geknipte Super Sour OG. Tellen we daarbij op de 30 gram die we als rot preventie al geknipt hadden, dan komen we uit op 230 gram. Met de wetenschap dat er zeker nog 20 gram op de plant zelf zit maakt dat 250, waardoor we het doel van 200 voorbij gestreefd zijn.

Zoals jullie zien is het een flinke berg goeds die er gesnoeid is. 200 gram zonder takken om precies te zijn!

Nog een keer?

Zouden wij als we de kans kregen de super sour nog een keer kweken? De geur smaak en het gewicht zijn zeker een trigger om deze dame nog een keer te zaaien. Maar we hebben natuurlijk wel een prachtige indian summer (met dus nauwelijks regen) dit jaar. Ook hebben we de overlevingskans vergroot door deze dame in een kas te kweken. We kiezen dan liever een minder sativa achtige variant. Deze dame is het overwegen waard wanneer je met zekerheid kunt zeggen dat je een continue luchtverplaatsing hebt. Wij zouden haar echter in een binnenkweek ten zekerste adviseren! Wanneer ze in een kleinere pot zou worden geteeld zou deze dame een betere kans maken in het Nederlandse klimaat. In de volle grond hebben wij echter onze twijfels over de prestaties van de Super Sour. We geven dan ook de complimenten aan de betrouwbaarheid van het zaad van Emerald Triangle, niets dan lof!

• Kweekgemak : 7
• Smaak : 7,5
• Effect : 8
• Vorm : 9
• Buitenkweek : 6
• Kaskweek : 7,2
• Vochtbestendig : 5

Kas en kweektechnieken

Zoals elk gedegen plan moet er ook geëvalueerd worden op de geleverde handelingen. We kiezen er dan ook voor om de kas te evalueren alsmede de kweektechnieken. De basis van ons project kwam voort uit het feit dat we ieder jaar zo tegen september in alle snelheid een tent in elkaar hebben getimmerd. Dit jaar hadden we beiden meer tijd en energie (oftewel geld) om er eens echt tegenaan te gaan. We hebben met verschillende tuinders gesproken over materialen, voordelen en nadelen en andere zaken waar we rekening mee moesten houden.

Natuurlijk hebben we de nodige uren aan literatuurstudie besteed alvorens de eerste spijker werd aangeschaft. De bodem, zo werd besloten, werd gemaakt van pallets, die op een later tijdstip weer er uit konden worden gehaald. De onderkant werd gemaakt van eikenhout als een soort bak. Hier hebben we de basis voor de zijwanden aan bevestigd. We hebben zoals sommige nog wel weten gekozen voor een schuin dak. Dit zodat we de zon optimaal konden benutten. Het principe van een half tuinhuis dat werd ingepakt in gewapend plastic. Om vervolgens met het welbekende autistisch perfectionisme vast te nieten.

Heeft zo’n kas nou echt voordelen?

Ja! Hier kunnen wij niet omheen. De wiet lijkt wel van binnenkwaliteit en de temperatuur is gewoon een stuk hoger. Zelfs als het koud is buiten loopt de temperatuur makkelijk op tot boven de 25 graden. Een van de punten waar we twijfels over hadden was de ophoping van vocht. Maar met een open deurtje aan de ene kant, De zijflappen in het dak open aan beide zijkanten. En later een onder kant open geklapt leek dit reuze mee te vallen. Zorg voor goede luchtverplaatsing door middel van een kleine ventilator en klaar is Haze!
De geur was een tweede knelpunt, de kas zorgde voor ophopingen van geur zo dachten wij. Niets bleek minder waar. De geur blijft juist heel beperkt door het gebrek aan windvlagen! Daarnaast roken we de geur pas echt in de laatste 2 weken van de bloei. Een vliegenhor is trouwens wel een verbetering die kan worden doorgevoerd!

(advertentie)