(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Het lijkt of patiënten moeten kiezen tussen de lichamelijke bijwerkingen van de moderne geneeskunde of de juridische bijwerkingen van cannabis als geneesmiddel. Neem het schrijnende verhaal van Anna, een bejaarde Vlaamse dame met de ziekte van Parkinson – “een letterlijk doodlopend straatje”. Balancerend op de randen van de wet moet én wil zij (over)leven en kweekt zelf met haar partner 2 wietplantjes. Dan komt de politie langs… Ofwel, het belang van wettelijke regulering en het uit de kast komen van cannabis patiënten! Het woord is aan Anna.

Neveneffecten van status als medicinale cannabisconsument

Wie de verhalen van politiebezoeken op deze website wat bijhoudt, kan onderstaand verhaal wel in het een en ander kaderen. Echter, Anna Bis (70-plus) houdt haar getuigenis liever zo anoniem mogelijk. Het draait haar niet om schoppen tegen de schenen van de rechterlijke macht, maar wel om de noodzaak tot dringende wettelijke regulering. Niet de politie, maar wel de Belgische volksvertegenwoordigers zouden zich aangesproken moeten voelen door Anna’s relaas.

Het lijkt vandaag of patiënten moeten kiezen tussen de lichamelijke bijwerkingen van de moderne geneeskunde of de juridische bijwerkingen van cannabis als geneesmiddel. Hieronder doet Anna Bis het relaas van de juridische neveneffecten van haar status als medicinale cannabisconsument. Of, hoe belangrijk het is dat cannabisconsumenten uit de (kweek)kast komen en spoedig gehoord worden door de volksvertegenwoordigers, want cannabisconsumenten zijn geen criminelen!

shutterstock_454482625

Verslag Anna Bis: Tussen gezond verstand en (geen) wet

Ik heb Parkinson, een letterlijk doodlopend straatje dat zich kenmerkt door allerlei onaangename kasseien, zoals onbeheersbaar trillen, stijfheid en nog meer. En na enige jaren van het slikken van steeds grotere hoeveelheden medicijnen uiten zich de bijverschijnselen daarvan, waaronder onbeheersbare tics, onwillekeurige spiertrekkingen, bijvoorbeeld wiebelen of het hoofd schudden, alsof je overal tegen bent.

Maar wat een wonder; waar de klassieke geneeskunde (nog) geen remedie daar tegen gevonden heeft, verschijnt cannabis als reddende engel. Dus om zeker te zijn van constante aanvoer en kwaliteit begin je je eigen plantjes te kweken. Je koopt bij een webshop het nodige gerief om een hokje in te richten van 1x1x2 meter. Productie en oogst van medicinale cannabis slagen redelijk voldoende om tinctuur te maken, zodanig dat de psychedelische effecten van THC zich normaliter niet kunnen voordoen. En de engel doet de tics nagenoeg geheel en al verdwijnen!

Een engel en een duvel

Maar waar een engel is, is er ook een duveltje. De webshop verkocht niet alleen toebehoren, maar runde ook een plantage en de eigenaar geniet nu staatshuisvesting. Vervolgens werd de klantenlijst van zijn computer door de dienaren van de wet nageplozen. En daar stonden zij dan aan de voordeur van een verdachte van het telen van verdovende middelen.

Trillend van de zenuwen – je bent tenslotte niet alle dagen een verdachte van ernstige delicten – speel je open kaart met je bezoekers en legt uit dat die planten (twee!) en materialen alleen dienen voor een eigen medicinale consumptie en dat je er veel baat bij hebt. Hoewel ze zeggen toch niet anders te kunnen dan alles in beslag te nemen, spreekt er een hart onder het uniform en wordt de situatie aan hun overste uitgelegd.

Huiszoeking

Deze overste zegt ook dat alles in beslag genomen moet worden, maar ook hier spreekt een hart; er wordt teruggebeld als het parket geraadpleegd is: “als toelating tot huiszoeking gegeven wordt behoeft niets in beslag genomen te worden”! Wel dient de verdachte nog verhoord te worden. De huiszoeking levert niet iets anders op dan wat de open kaart hen vertelde. Wij bedanken deze mensen voor hun begrip van de situatie en de menselijke benadering in de hun opgelegde taak. De uitnodiging voor het verhoor volgt nog.

Is in wezen dan zelfs ieder die kweekt voor eigen medicinale toepassing en binnen de spelregels handelt, voor een parket aangeschoten wild waarmee naar eigen goed (?) dunken omgesprongen kan worden?

shutterstock_475623817

Hoe lang blijft men medicinale cannabis patiënten nog als criminelen zien, als het aan Anna ligt vanaf vandaag niet meer… [foto: Maxi M/Shutterstock]

Gesteund door de mening van de advocaat (Binnen de 24 uur na ons alarm konden wij over dit advies beschikken! Wat een support!) van Trekt Uw Plant vzw, de cannabis social club waar we lid zijn, kunnen wij met vertrouwen dit verhoor doorstaan. Het verhoor verloopt goed, chronologisch wordt onze ‘misdadige’ geschiedenis nagegaan. Aan de staart zit echter het venijn: er wordt opnieuw toestemming met in beslagname gevraagd!

Het parket heeft een draai van 180° gemaakt! Waarom? Beleefd hebben wij geweigerd; in het verslag laten wij duidelijk opnemen dat wij met 2 (twee!) plantjes, oftewel één geteelde plant per persoon, meenden perfect te voldoen aan de ministeriële richtlijn van het gedoogbeleid. Hier zou een vereenvoudigd proces verbaal moeten volstaan, zonder in beslagname. Neen dus.

Koste wat kost straffen

Is in wezen dan zelfs ieder die kweekt voor eigen medicinale toepassing en binnen de spelregels handelt, voor een parket aangeschoten wild waarmee naar eigen goed (?) dunken omgesprongen kan worden? Heeft een waarheidsgetrouwe en loyale openkaartmedewerking – aangaande een ‘misdaad’ die volgens de wetgever geen verdere vervolging behoeft – dan geen enkele waarde? Moet er koste wat kost bestraft worden door middel van een straf die nooit tot straf verklaard gaat worden: de inbeslagname van planten én duur materiaal? Of is er dan toch echt begrip en een vroede vader of moeder in het spel?

Bedankt voor de teruggave van mijn tics

Honderdduizend pagina’s wettekst verschijnen er jaarlijks in het Staatsblad en sedert 2005 zet niet één bladzijde een voor alle betrokkenen duidelijk en bindend gedoogbeleid in de verf!

Zal ik U democratisch gekozen vroede vaderen hartelijk moeten gaan bedanken voor een genereuze teruggave van mijn tics? Of zo niet, dan toch zeker voor onbepaalde duur van rechtsonzekerheid? Of ook voor de ‘straf’ van het verlies van planten en materiaal ter waarde van een 700 euro?

Laat ons toe – eventueel gecontroleerd – een plantje te kweken voor een verhoging van de levenskwaliteit bij een ernstige ziekte, zonder vrees voor enige vervolging of straf in welke vorm dan ook.

Anna Bis

[Dit artikel is geschreven door Stefan van Mussele, secretaris van cannabis social club Trekt Uw Plant, foto hennepveld met ondergaande zon: Lumppini/Shutterstock, openingsfoto: tomkawila/Shutterstock]
(advertentie)