Topstories

(advertentie)

Binnen de cannabisgemeenschap heeft het jaar 2020 een magische klank, stelt columnist BongZilla vast. Niet alleen klinkt twenty-twenty  lekker, de strijd voor legalisering van wiet is dan volgens alle deskundigen gestreden (en gewonnen). In Amerika zeker, maar hoe zit het hier in de Lage Landen..?

2012 kantelpunt wietgeschiedenis

De strijd voor (en tegen) cannabis is een wereldwijd fenomeen. Op alle continenten wordt erover gedebatteerd, voor gelobbyd, tegen gevochten. De wietplant groeit ondertussen altijd en overal vrolijk door – wellicht beide polen uitgezonderd – en blowers zitten ook al op de ganse aardbol, inclusief Noord- en Zuidpool. Tientallen jaren zat er weinig tot geen schot in de zaak, vanuit ons pro-wiet standpunt gezien, maar sinds 2012 wel. In dat jaar werd de ondergang van de wereld voorspeld door een of andere sekte maar het tegendeel is waar: het is het kantelpunt in de geschiedenis wat betreft de legalisering van cannabis!

Van drugsoorlog naar legalisering

Het cynische van de hele toestand is natuurlijk vooral dat de uitvinder, aanjager en financier van de War on Drugs de eerste was die het roer omgooide. In 2012, het jaar van de voorspelde ondergang van onze planeet, stemden de inwoners van het nietige bergstaatje Colorado in de U.S.A. voor legale handel en verkoop van wiet. Puur voor de lol, niks geen medische noodzaak. Gewoon als overheid niet langer geld over de balk smijten door een zinloze oorlog TEGEN drugs te voeren, maar een legaal en lucratief economisch model opzetten VOOR drugs. Nou ja, drugs. Uitsluitend voor de nummer 1 op de lijst van meest gebruikte drugs natuurlijk: cannabis!

Op nieuwjaarsdag 2014 was het eindelijk zover, en werd cannabis ook in de praktijk volledig legaal in de staat Colorado.

Harde cijfers in plaats van theorie

Erkende wiettegenstanders keken hier met angst en beven naar. Want na Colorado volgden nog andere Amerikaanse staten en zelf hele landen in de achtertuin van Uncle Sam: Uruguay en Jamaica bijvoorbeeld. In het begin dacht ik nog dat die angst en dat beven veroorzaakt werden doordat ze met hun stomme anti-cannabis koppen daadwerkelijk dachten dat er hel en verdoemenis over jeugd en ander volk zouden worden uitgestort wanneer deze ‘drug’ min of meer vrij verkrijgbaar zou zijn. Maar nee. Na enige maanden (ik blijf een blower, hè) zag ik de waarheid: ze waren zo bang voor legalisering omdat wij er simpelweg ons gelijk mee bewijzen. In plaats van een zuiver theoretische discussie over de mogelijke voor- en nadelen van een liberaal wietbeleid, liggen er voortaan keiharde  cijfers op tafel.

Belastinggeld wat door legale blowers bij elkaar wordt gerookt en door legale wietkwekers en -verkopers wordt opgehoest, kan naar fijne zaken als onderwijs, natuurbehoud, wegen en zelfs drugsvoorlichting!

Die cijfers liegen er vanaf het begin niet om (in tegenstelling tot alle War on Drugs propaganda), waardoor blijkt dat er alleen maar positieve kanten zitten aan het ophouden met verbieden en vervolgen. Druggerelateerde criminaliteit daalt, kwaliteit wiet stijgt. Belastinggeld wat door legale blowers bij elkaar wordt gerookt en door legale wietkwekers en -verkopers wordt opgehoest, kan naar fijne zaken als onderwijs, natuurbehoud, wegen en zelfs drugsvoorlichting! Het zwaar overbelaste politie- en justitieapparaat heeft ineens weer tijd voor echte misdaden.

Revolutie is nog piepjong

Goed, dat positieve verhaal kennen we. Toch is de revolutie nog steeds piepjong, want pas sinds 16 maanden effectief. In Amerika gaan ze daarom volgas door. Nu hebben 4 staten legale party weed  (en hoofdstad Washington D.C.) en 23 staten legale mediwiet. Naar verwachting volgen volgend jaar november bij de verkiezingen nog minimaal 5 staten, waaronder de big fish  Californië en in zekere zin ook Nevada (een desolate woestijn met middenin de miljoenenstad Las Vegas, dat staat te trappelen om Amsterdam op te volgen als cannabis capitol of the world ).

2020: strijd definitief gewonnen

Wanneer je met Amerikaanse blowers praat, zeggen die vaak dat 2020 het echte jaar van de ommekeer is. Niet alleen heeft dat jaartal een soort natuurlijke magische klank (twenty-twenty), de verwachting is ook dat het onderwerp cannabis legalisering dan alleen nog interessant is voor diehards in bepaalde zuidelijke staten van de VS, waar ze ook nog liever de vlag van het zuiden zouden ophangen in plaats van de stars and stripes. Met andere woorden: dan is de strijd gewonnen en legale cannabis niet meer terug te draaien, zowel uit medisch als economisch en moreel oogpunt.

En Nederland en België?

Oh ja, en in Nederland en België natuurlijk. Met een beetje pech staat legalisering van wiet hier ook pas in 2020 serieus ter discussie, nadat heel de VS en de rest van het Amerikaanse continent ons voorgegaan zijn. Al mag ik verdomme hopen dat ik nu onnoemelijk veel te pessimistisch ben…

(advertentie)