Topstories

(advertentie)

Een bijzondere bijdrage van Maurice Veldman. Niet over actuele ontwikkelingen in de rechtszaal, maar over doldwaze avonturen in het Amsterdam van de jaren 80. Toen onze advocaat nog rechtenstudent was en schreef voor Highest Magazine, dat beroemd wordt dankzij een Maria-verschijning! Een lesje cannabis geschiedenis om van te smullen…

Back to the eighties… 

Afgelopen week schreef Joop Mestrom, 1 van de 2 Founding Fathers van Rollingstoned, in een speciale column op de website van Sensi Seeds uitgebreid  over de opkomst van dit cannabis e-zine. Bijna 25 jaar zit Joop al in het vak. Highlife was vanaf 1991 het eerste grote cannabismagazine in Nederland waar hij de scepter zwaaide. Deze column van Joop inspireerde mij tot het volgende verhaal. Want ook in de 80’er jaren was er al een maandblad over cannabis. Ik schreef er als juridisch medewerker wel eens een stukje in en ik wil de lezer enkele hilarische anekdotes uit die tijd niet onthouden.

Dit maandblad werd Highest Magazine gedoopt en verscheen vanaf 1986. Bob Warren was degene die in Nederland Highest Magazine uitgaf en Ed Rosenthal, Amerikaanse oprichter en  uitgever van het wereldwijd bekende High Times, kwam over naar Nederland om hem hierbij te adviseren. De eerste hoofdredacteur was als ik het me goed herinner Peter Haring. Later werd dat Mohamed El Fers. Ik was er als rechtenstudent bij betrokken en interviewde als juridisch medewerker onder meer Harm Dost over de dubieuze rol van de Arnhemse officier van justitie bij de uitlevering van Harm naar Duitsland.

Smokkelshit in het museum

Het maandblad verscheen in een oplage van 7.500 exemplaren en was verkrijgbaar in kiosken en coffeeshops. Sensi Seeds was destijds de eerste en trouwste sponsor van Highest Magazine. Het tijdschrift verscheen in een tijd waarin veel meer mogelijk was dan nu. Zo opende in de Amsterdamse binnenstad het Hash Museum de deuren. Dit was een initiatief van Ben Dronkers, een goede vriend van Rosenthal. Ik herinner me de opening nog.

El Fers maakte veel producten voor het museum om smokkelmethoden aan het publiek te tonen. Hij gebruikte hiervoor geen echte cannabis, maar uitsluitend henna en dat was maar goed ook, want de toenmalige minister van justitie Korthals Altes gaf kort na de opening opdracht het museum binnen te vallen en tot sluiting over te gaan. En zo geschiedde. Na enkele dagen ging het museum gewoon weer open. Er was niets strafbaars aangetroffen.

Op enig moment kwam El Fers met het bizarre plan om te publiceren dat de heilige maagd Maria voor een coffeeshop in de Staatsliedenbuurt was verschenen. Ik weet nog goed dat hij me dit serieus voorstelde

Highest Magazine was, als ik het me goed herinner, geen lang leven beschoren. Na een paar jaar wisten we echt niet meer waarover we nu weer moesten schrijven om het blad vol te krijgen. Op enig moment kwam El Fers met het bizarre plan om te publiceren dat de heilige maagd Maria voor een coffeeshop in de Staatsliedenbuurt was verschenen. Ik weet nog goed dat hij me dit serieus voorstelde. Een moment dacht ik dat te veel THC bezit had genomen van zijn hersencellen. Toch zijn deze Mariaverschijningen achteraf bezien de meest briljante vondst geweest van El Fers in zijn hoedanigheid van hoofdredacteur van Highest Magazine. De gevolgen waren ronduit verbazingwekkend.

Grote ophef over Maria

De idiote verhalen over de periodieke verschijningen voor een coffeeshop van de heilige maagd Maria leidden tot grote ophef. De Mariaverschijningen begonnen een eigen leven te leiden en zelfs het grote publiek in Nederland begon zich ermee te bemoeien. Highest Magazine bleef verhalen over deze Mariaverschijningen publiceren, de gevestigde kranten en bladen volgden alras.

Zo publiceerden de Volkskrant en ook NRC paginagrote beschouwingen over dit onverklaarbare fenomeen. De toenmalige Amsterdamse zender Radio stad weidde reportages vanuit de Staatsliedenbuurt over de veelbesproken verschijningen en er kwamen steeds meer mensen die beweerden bij het verlaten van de coffeeshop Maria ook te hebben gezien.

Nonnen en gelovigen naar coffeeshop

De Staatsliedenbuurt werd bezocht door nonnen en andere gelovigen, die devotiekaarsen opstaken op de plek voor de coffeeshop, waarvan werd beweerd dat dit de Mariaverschijningsplaats was. De lezer denkt wellicht dat het tijd wordt dat er door de witjassen eens goed naar mijn cerebrale functies moet worden gekeken, maar het was allemaal echt zo bizar.

Op het hoogtepunt kwamen er zelfs bussen vol gelovigen naar de Staatsliedenbuurt en posteerden vrome nonnen zich achter de ramen van het belendende café Tramlijn Begeerte.

Er was volgens de krakers uitsluitend ruimte voor het bedrijven van compromisloze acties tegen de gemeente en onroerend goed-eigenaren. Daarom ontstond prompt de actiegroep ‘Maria de buurt uit’

In deze anarchistische buurt luidde de kraakbeweging inmiddels de noodklok, omdat de gevestigde reputatie van deze politieke actiegroep geweld werd aangedaan. De goed georganiseerde kraakbeweging zat niet echt te wachten op dit a-politieke religieuze gekrakeel. In de buurt was volgens de krakers uitsluitend ruimte voor het bedrijven van compromisloze acties tegen de gemeente en onroerend goed-eigenaren. Daarom ontstond prompt de actiegroep ‘Maria de buurt uit’. Op muren prijkten door de hele buurt graffiti oproepen aan Maria om onmiddellijk de buurt te verlaten.

Er verscheen zelfs de Mariabode om maandelijks verslag te doen van de miraculeuze gebeurtenissen voor de coffeeshop op het Van Limburg Stirumplein.

Brandwerend tapijt en devotiekaarsen

De burgemeester ontving een brief van het actiecomité ‘Onze Lieve Vrouwe Ter Staats’ met het verzoek het hele Van Limburg Stirumplein te laten beleggen met speciaal brandwerend tapijt vanwege de vele devotiekaarsen die werden ontstoken. De heilige maagd kon per slot niet steeds uit de hemel neerdalen op een armoedig en haveloos plein. Het antwoord kwam van de toenmalige burgervader Van Tijn zelf, in een prachtige brief van het kabinet van de burgemeester. Hij berichtte het actiecomité dat het voorstel serieus onderwerp van studie in het stadhuis was geweest, maar de gemeente helaas niet aan het verzoek kon voldoen, omdat zij niet beschikte over tapijtreinigers van een dergelijk groot formaat om het plein goed te kunnen reinigen.

In die tijd kwam je met goede humor heel ver.

Deze volstrekt uit de hand gelopen grap was begonnen met een artikel in Highest Magazine en eindigde als voorpaginanieuws in vele kranten in binnen- en zelfs buitenland. Zo deed zelfs een Italiaanse krant uitvoerig verslag van dit nieuwe religieuze fenomeen en bereikte het nieuws over de mysterieuze nieuwe verschijningsplaats het Vaticaan.

Verhalen uit een hilarische tijd

Als je iets maar lang genoeg vol houdt gaan drommen mensen er dus echt in geloven. Ik had niet verwacht dat de publicaties in Highest Magazine tot een dergelijke ophef zouden leiden. Wij hebben destijds alleen maar heel hard en veel gelachen om alle ophef en waren vereerd met alle aandacht. El Fers moet nu eindelijk eens dat lang beloofde boek ‘The making of a Madonna’ schrijven, want deze column is slechts een kleine greep uit de verhalen van deze hilarische tijd.

Highest Magazine is op zeker moment opgehouden te bestaan. Toen kwam in 1991 Highlife met onze Founding Father Joop als hoofdredacteur. Ook verscheen het blad Soft Secrets van Wernard Bruining, dat later werd overgenomen door EssensiE, waar hoofdredacteur Joop uiteindelijk naartoe verhuisde. Tegenwoordig wordt er serieus(er) over cannabis geschreven om de kleine thuisteler van belangrijke informatie te voorzien. Maar die houtje touwtje tijd van de 80’er jaren was echt onvergetelijk.

(advertentie)