Topstories

(advertentie)

BongZilla schreef recent over de ‘WC-eend’ van minister Opstelten en weekblad Elsevier: flutonderzoekjes gebruiken voor anti-cannabis propaganda. Als reactie ontvingen we een uitgebreid en gedocumenteerd artikel van Jos Nijsten, waarin de stelling van onze columnist bevestigd wordt. Een onthullend verhaal over hoe de media miserabele onderzoeken misbruiken, o.a. met apen die 5 minuten een gasmasker opgezet krijgen met de rook van 100 gram (!) cannabis, met als conclusie dat ‘cannabis dodelijk is’…

Oppervlakkig en kritiekloos

Parlementsleden hebben dagelijks de beschikking over wat de nationale en internationale pers te bieden heeft. Het mag niet verwonderen dat zij zich beperken tot de titels en de stukjes die over hen of over hun politieke partij gepubliceerd worden. Dat is geen geheim en dat kan hen ook niet kwalijk genomen worden, het is een overdosis aan (des)informatie. De oppervlakkigheid groeit elke dag wat meer en uiteindelijk wordt alles kritiekloos geabsorbeerd.

“Cannabisgebruik maakt kwetsbaarder voor heroïne” kopt een Vlaamse populaire krant. In het artikel verwijst de auteur naar een publicatie in een wetenschappelijk tijdschrift en trekt daaruit de conclusie dat “daarmee de stepping stone theorie bewezen is”. Dat is wat de kranten ons voederen. De journalist verwijst naar een artikel waarvan de inhoud werd samengevat door een groot persagentschap maar heeft het oorspronkelijk artikel niet gelezen. Wie dat wel doet wordt geconfronteerd met een heel ander verhaal. Het gaat niet over cannabis maar over THC, één van de zeventig cannabinoïden en een vijfhonderdtal andere stoffen die in de cannabisbloem interageren.

Geen THC maar synthetische cannabinoïde

Het gaat ook niet over natuurlijke THC maar over één synthetische cannabinoïde die WIN55,212-2 genoemd wordt. Het is een molecule die enige gelijkenis en veel ongelijkenis vertoont met natuurlijke THC. Die ongelijkenis is noodzakelijk voor het verwerven van een patent op de synthetische stof die trouwens ook veel krachtiger is dan natuurlijke THC. De studiemethode staat ver verwijderd van reëel cannabisgebruik.

WIN55,212-2 wordt opgelost in ethanol en daarna verdampt onder stikstof. Wat overblijft wordt opgelost in een 0,9% NaCl verdunning en een emulgator E433 wordt toegevoegd. Die vloeistof wordt dan bij ratten ingespoten onder het buikvlies. Onder verdoving met isufluran wordt de ingebrachte katheder gespoeld met herapine en ampicilline. De rat krijgt een pijnstiller carprofen toegediend en wordt getraind op het indrukken van een knop in zijn kooitje. Bij elke druk op de knop krijgt de rat een dosis methadon toegediend.

Wie daaruit concludeert dat cannabisgebruik kwetsbaar maakt voor heroïnegebruik is geen wetenschapper maar een oplichter. Maar daarover staat niets in de krant. Daar staat enkel de grote titel. Toegegeven, “cannabis” of “marihuana” zijn betere eyecatchers dan WIN55,212-2. De politicus heeft enkel de titel gelezen. En dat moet volstaan, het past immers perfect in het prohibitionistisch kraam.

Het is maar één voorbeeld van desinformatie. De wetenschappelijke tijdschriften staan bol van soortgelijke nonsens, enkel gevoed door publicatiedrang en budgetverwerving

“Studie wijst uit dat marihuana de groei van hersencellen beïnvloedt”, titelt de Journal of Clinical Investigation (what’s in a name?). En weer heeft de onderzoeker een methode gebruikt die mijlen ver staat van een reële gebruiksmethode. Muizen kregen namelijk HU-210 in de hersenen ingespoten. HU-210 is een synthetische cannabinoïde die tot achthonderd keer sterker is dan natuurlijke THC. Dergelijke studieresultaten projecteren op marihuanagebruik is onwetenschappelijk.

“Cannabis kan het hart schaden”

Op 24 april van dit jaar publiceerden talloze websites over de toxiciteit van cannabis en schreven over de “dodelijke risico’s van cannabis”. Het originele artikel verscheen in de Journal of American Heart Association en die conclusie is gewoon fout. De hoofdauteur van de studie, professor Emilie Jouanjus, is verbaasd en geprikkeld.

Een patiënt wordt onderzocht om de oorzaak van een probleem vast te stellen. Als een eerste onderzoek geen veel voorkomende oorzaak aan het licht brengt, wordt verder gezocht naar “ongewone” oorzaken. Dat kan medicatie zijn of een andere chemische stof.

Tussen 2006 en 2010 werden cardiovasculaire stoornissen vastgesteld bij 35 van de 1979 onderzochte gevallen in Frankrijk. “Een oorzakelijk verband is evenwel zeer moeilijk te bewijzen”, stelt Jouanjus. De cijfers zijn gebaseerd op verklaringen van patiënten. Een stijging van het aantal verklaringen kan voortvloeien uit puur sociologische oogpunt. Mensen zijn meer geneigd met hun arts over cannabis te praten, aldus de onderzoekster.

Belangrijk is vast te stellen of, zelfs in uiterst zeldzame gevallen, de schadelijke effecten op cannabis kunnen afgeschoven worden. Probleem is dat Europeanen doorgaans een mengsel van cannabis en tabak roken. “Het begrenst onze onderzoeksmogelijkheden omdat in Frankrijk tabak en alcohol niet tot de illegale drugs behoren en dus niet in een vergelijkende studie met illegale drugs aan bod kunnen komen (addictovigilance tegenover pharmacovigilance).

Het kan dus net zo goed te wijten zijn aan tabak. Een klein percentage hartziekten doet zich bij jonge mannen voor en daartussen bevinden zich ook cannabisgebruikers. Een oorzakelijk verband is er niet. De oorspronkelijke titel zegt wat het is: “Signal of increasing risk of serious cardiovascular disorders”. Het is een signaal, een te onderzoeken piste, meer niet, besluit Jouanjus.

De term ‘illegaal’

Een ander storend element in veel wetenschappelijke artikels over drugs is het veelvuldig herhalen van de term ‘illegaal’, alsof het een farmacologische eigenschap is. Ik citeer:

“De vele elementen die een rol spelen in het opstapfenomeen maken het moeilijk om een definitief oorzakelijk verband te leggen tussen cannabis en het latere MISBRUIK van andere illegale drugs.”

“Bij wie cannabis gebruikt op de leeftijd van 14 jaar of jonger is er later een hoger percentage MISBRUIK van illegale drugs.”

Ook professor Didier EBO van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen laat zich daaraan vangen en schrijft in zijn allergie-onderzoek: “Onze gegevens wijzen erop dat ILLEGAAL CANNABISMISBRUIK een cannabisallergie kan veroorzaken.”

Wat met het ILLEGAAL GEBRUIK? Wat met het LEGAAL GEBRUIK? Wat met het LEGAAL MISBRUIK? Als de ILLEGALITEIT het probleem is, maak het dan in naam van de volksgezondheid maar snel legaal.

Nepstudies met vergiftigde conclusies

Als dan zulke nepstudies – want dat zijn het – gebruikt worden als referentie in een nieuw onderzoek dan maakt die besmetting dat nieuw onderzoek even waardeloos als zijn referenties. Het wordt dan uiterst moeilijk om nog een objectief studieresultaat te vinden. Je zal ontdekken dat de meeste studieresultaten gebaseerd zijn op vergiftigde conclusies, een besmetting die zich uitbreidt en zich als een kwaadaardig virus verspreidt. Een mooi voorbeeld daarvan is het geval van de “cannabisdoden”.

Nahas werd wegens onderzoeksfraude financieel drooggelegd en trok naar Frankrijk om er drugsadviseur van president Chirac te worden

Professor gynecologie aan de ULB Hendrik Cammu bracht tijdens het debat op de studiedag cannabis van JongVLD in maart laatstleden, gevallen ter sprake van overlijden door cannabis. Op mijn vraag waar zijn wetenschap vandaan komt antwoordt hij met een onderzoeksresultaat van februari 2014. Die studie steunt op vroegere resultaten en baseert zich voornamelijk op de “apenstudie” van Gabriel Nahas uit 1972. De apenstudie is een experiment van Nahas (toen in dienst van NIDA) waarbij hij een aantal primaten een gasmasker opzette en daar gedurende vijf minuten ononderbroken de rook van zo een honderd gram cannabis doorjaagt. Het resultaat is hersenschade en dood door verstikking. Nahas werd wegens onderzoeksfraude financieel drooggelegd en trok naar Frankrijk om er drugsadviseur van Chirac te worden.

Politiek laat zich ringeloren

In 1993 publiceerde “Maintenant” een artikel van schrijfster en cannabisactiviste Michka, waarin Nahas volledig ontdaan wordt van zijn wetenschappelijke waarde. Michka werd voor de rechter gedaagd maar die oordeelde dat Nahas wel degelijk een kwakzalver was. De man verdween maar zijn nepstudies blijven nieuwe wetenschappelijke studies vergiftigen.

Daaruit kan enkel besloten worden dat de auteurs de studies waarnaar ze verwijzen, niet lezen of zich bewust laten vergiftigen. Het duurt immers jaren, zo niet decennia vooraleer iemand tot op de bodem gaat. Veel studieresultaten zijn gebaseerd op vergiftigde conclusies, een besmetting die altijd groter wordt. Zo blijft de studiefinanciering intact, de pers zorgt voor de in het oog springende titels zonder zich om de inhoud te bekommeren, de politici laten zich al dan niet vrijwillig ringeloren met sloganeske titels zonder zich de vraag te stellen of wat ze lezen wel correct is.

Als dan die slogans ook nog gebruikt worden om een verbod op cannabis te verantwoorden dan spreken we over wanbeleid.

Jos Nijsten – website: Cannaclopedia

 

(advertentie)